Ζεστός καφές με τον συγγραφέα Αλέξιο – Θεολόγο Μικρό

 

Καλημέρα και καλό φθινόπωρο. Σας ταιριάζει αυτή η εποχή;

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής το φθινόπωρο έχει ταυτιστεί με τη λήξη των καλοκαιρινών διακοπών και την επιστροφή στη ζοφερή πραγματικότητα στο κλεινόν άστυ των Αθηνών. Ωστόσο, όταν διαβάζω το ποίημα του Κώστα Γ. Καρυωτάκη «Τί να σου πω, φθινόπωρο»… ανακαλύπτω το μεγαλείο και την απόκρυφη ομορφιά αυτής της εποχής. Ακόμα και τα έντονα χρώματα που προσλαμβάνει η φύση αυτήν την περίοδο εκτός από μελαγχολία συνδέονται με ένα έκπαγλο μεγαλείο. Χρώματα, υφές και εικόνες μαρασμού που προοικονομούν το επερχόμενο και δριμύ ψύχος του Χειμώνα, είτε βρίσκεται κανείς στη μεσογειακή είτε στην εύκρατη ζώνη, για να επέλθει ξανά η αναγέννηση και ανασύνθεση της Άνοιξης.

Βάζετε καινούργιους στόχους;

Φυσικά, αλλά προτιμώ να πορεύομαι σταδιακά, χωρίς να υπερπηδώ τις βαθμίδες της ζωής. Κάποιες φορές βυθίζομαι σε έναν έντονο πεσιμισμό, ενώ άλλες φορές κυριεύομαι από έναν ανεξάντλητο ενθουσιασμό για το μέλλον. Η στοχοθεσία είναι δισυπόστατη υπόθεση για εμένα ̇ άλλοτε ισοδυναμεί με τον υποβιβασμό και την καταβαράθρωση λόγω προσωπικών αγκυλώσεων στο τέναγος της πικρίας και της αγωνίας και άλλοτε σημαίνει τον επαναστατικό και εύρυθμο αγώνα προς την εξιδανίκευση της ζωής.

Τι σημαίνει για σας η ποίηση;

Η απάντηση που θα λάβετε είναι αρκετά κοινότοπη και μπανάλ. Η ποίηση είναι πρωτίστως κατάθεση ψυχής. Για εμένα προσωπικά είναι ένα μέσο εξευμενισμού των σκοτεινών πτυχών του εαυτού μου, εξευγενισμού του πνεύματος μου, αλλά και ενασχόλησης με πρότυπα, αξίες και αρχέτυπα. Η ποίηση μου προσφέρει άλλοτε γαλήνη και άλλοτε συντελεί σε ακροβασία στην άβυσσο του κενού, ανάλογα με την περίοδο της ζωής μου. Οι υπαρξιακές αγωνίες μου μετουσιώνονται σε συγγραφικό έργο. Η ποίηση ωστόσο είναι υποκειμενική υπόθεση για τον κάθε συγγραφέα, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια γενικά και αποδεκτά κριτήρια της νοηματικής και αισθητικής ποιότητας που λειτουργούν ως λυδία λίθος για την εκτίμηση του λογοτεχνικού ποιείν.

 

 

 

«Εξομολογητήρια και στοχασμοί του Χάους» ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Μιλήστε μας γι’ αυτό.

Ο Αλμπέρ Καμύ είχε δηλώσει πως δεν τον ενδιαφέρουν τα μυστικά των άλλων, αλλά οι εξομολογήσεις τους. Μέσα από ένα λογοπαίγνιο από τα εξομολογητήρια της Καθολικής Εκκλησίας μεταβαίνουμε σε προσωπικές εξομολογήσεις εμπειριών με προσωπικό αλλά και πανανθρώπινο περιεχόμενο, αφού οι ανθρώπινες ζωές εφάπτονται σε πολλά σημεία. Οι στοχασμοί αφορούν φιλοσοφικά συστήματα και συνειρμικούς μηχανισμούς πάνω σε υπαρξιακές έννοιες. Το Χάος πάλι εκφράζει το απόκοσμο, μυστικιστικό, αιώνιο, σύρρυθμο με το Σύμπαν και συγκεχυμένο ποιόν της ανθρώπινης φύσεως, του πνευματικού κόσμου και της ψυχής κάθε ατόμου.

Ποιο ποίημα απ’ όλα σας εκφράζει πιο πολύ;

Δύσκολη ερώτηση εφόσον όλα τα θεωρώ πνευματικά μου παιδιά. Ωστόσο, διακρίνω το «Οικόσημο του ονείρου» από την τελευταία ενότητα της παρούσας συλλογής, ως πηγή ενός αισιόδοξου νιτσεϊκού προοπτικισμού που αναδύεται μέσα από τα σκοτεινά βάραθρα του νοός. Το έγραψα κατά τη διάρκεια επίσκεψης με φίλους σε ένα εμπορικό κέντρο. Έπειτα ακολούθησαν οι δέουσες διορθώσεις αλλά ο βασικός πυρήνας παρέμεινε στη θέση του. Το έμβλημα του cartouche προέρχεται από την Αρχαία Αίγυπτο, αλλά χρησιμοποιήθηκε και στη Μπαρόκ αρχιτεκτονική σαν στεφάνη σε επίστεψη επαύλεων και σημαντικών δημόσιων κτιρίων.

Από τα πιο υπαρξιακά ποιήματα τα αγαπημένα μου είναι το «Σκήνωμα της τελεολογίας» και το «Άδυτο της ανυπαρξίας», που γράφτηκαν σε μια περίοδο αποπροσανατολισμού από τα φωτεινά ιδεώδη μου και συνάμα ενός χθόνιου Νιχιλισμού. Τα αγαπημένα ποιήματα της παρούσας συλλογής προέρχονται από την τελευταία ενότητα, δηλαδή τα «Ενδόμυχα ψυχογραφήματα».

Υπάρχει συγκεκριμένη περίοδος που προτιμάτε να γράφετε;

Αυτό εξαρτάται από την ψυχική κατάσταση ή την χρονική φάση που διέρχεται η ζωή μου. Με εμπνέουν σίγουρα οι διακοπές στο γραφικό χωριό μου στον Έβρο, τα μακρινά ταξίδια όπως το φετινό στη Ρώμη, οι εκδρομές σε τόπους καταγωγής ανά την Ελλάδα, αλλά και οι πεζοπορικοί περίπατοι σε περιοχές της Αττικής, όπως το Τατόι και η Πάρνηθα. Με εμπνέει γενικότερα η φύση με τα έντονα στιγμιότυπα γαλήνης και πληρότητας. Χρονικά με επηρεάζουν οι μείζονες εορτές του κάθε έτους.

Παράλληλα, κοινωνικά φαινόμενα που κλονίζουν τον εσωτερικό μου κόσμο ή τραυματικές καταστάσεις που επαναφέρουν τη μνήμη σε δυσάρεστα παρελθοντικά βιώματα ή καταναγκασμούς, επηρεάζουν έντονα τη θεματολογία της γραφής μου. Επίσης, επιρροές από λογοτέχνες, στοχαστές και φιλοσόφους ανατροφοδοτούν το ποιητικό μου έργο με διάφορους τρόπους.

Σκέφτεστε να γράψετε μυθιστόρημα;

Η αλήθεια είναι πως έχω στα σκαριά δύο ακόμα ποιητικές συλλογές, που επιθυμώ να εκδοθούν, αφού πρώτα προηγηθούν οι επανέλεγχοι και οι τελικές διορθώσεις. Μετά θα ήθελα να εκδώσω μία συλλογή σύντομων πεζογραφημάτων ή πεζόμορφων ποιημάτων, όπως η συλλογή «Οκτάνα» του Ανδρέα Εμπειρίκου. Στην πορεία ίσως να καταπιαστώ και με τη μυθιστορηματική συγγραφή, αλλά όχι στο εγγύς μέλλον. Μου αρέσουν πολύ τα μυθιστορήματα του Μενέλαου Λουντέμη, ενώ θα ήθελα να διαβάσω ακόμα βιβλία του Άγγελου Τερζάκη.

Τι σας κάνει πιο δυνατό;

Μία αγαπημένη φράση από το «Λυκόφως των ειδώλων» του Φρίντριχ Νίτσε, είναι ακριβώς αυτή: «Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε δυναμώνει». Τα άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε οδυνηρά βιώματα στην πορεία του βίου μου αποτέλεσαν το λίκνο της υπαρξιακής, λυρικής, ελεγειακής και άλλοτε αυτοσαρκαστικής ποίησής μου. Τα βιώματα αυτά ωστόσο αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που δεινοπαθεί με τα καθημερινά προσκόμματα της βιοπάλης. Χωρίς, να κατάγομαι από κάποια μεγαλοαστική οικογένεια, έχω την ευλογία να βρίσκω υποστήριξη στα πρώτα μου ποιητικά βήματα. Άλλοι αγωνίζονται στον στίβο της ζωής και παράλληλα μετουσιώνουν τις εξωτερικές εμπειρίες τους σε ποίηση. Η δική μου ποίηση εκπηγάζει αρχικά από εσωτερικά βιώματα, και διακυμάνσεις, νοητικά κωλύματα, ιδεοληψίες, ψυχαναγκασμούς, παρορμήσεις, υπαρξιακούς και εναγώνιους προβληματισμούς, αλλά και από ρεμβασμούς, φαντασιώσεις, ονειροπολήματα και ενθουσιασμούς. Οπότε όλο αυτό το απαύγασμα των εσωτερικών ζυμώσεων με καθιστά ίσως σοφό και θωρακισμένο παρά την ευαίσθητη και ευάλωτη φύση μου. Όσοι ωστόσο κατορθώνουν να συνταιριάξουν τη βιοπάλη και τη συγγραφική τους δραστηριότητα – που είναι και οι περισσότεροι – είναι αξιέπαινοι και τους αναλογεί το τίμιο γέρας του αγώνα τους. Αυτό το διατρανώνω συνειδητά και όχι με σκωπτική, ειρωνική ή χλευαστική διάθεση.

Υπάρχει η αισιοδοξία στη ζωή σας;

Υπάρχει, αλλά πολλές φορές σχεδόν την υποδαυλίζω και την υπονομεύω σχεδόν ψυχαναγκαστικά. Επιχειρώ να έχω τη δύναμη να υποστασιοποιώ τις υπαρξιακές μου αγωνίες σε έμμετρο, ομοιοκατάληκτο στίχο. Κάποια από τα ποιήματά μου είναι αυστηρά απότοκα των εσωτερικών παθών, αντιθέσεων και αντιφάσεων, ωστόσο κάποια άλλα ανακύπτουν από μια μύχια ανάγκη να επισκιάσω τις φωτεινές και ρόδινες περιόδους του βίου μου για να αναμετρηθώ με τις σκοτεινές εκτάσεις στο στερέωμα της πολυσύνθετης ιδιοσυγκρασίας μου. Υπάρχουν επίσης και περίοδοι που πορεύομαι με γνώμονα την αισιοδοξία, όπως η πορεία για την έκδοση της παρούσας ποιητικής συλλογής ή ακόμα και ξέφρενου ενθουσιασμού και προπέτειας, που οφείλω να μετριάζω για να μην υποκύψω στο φάσμα της μεγαλαυχίας και της κομπορρημοσύνης. Κατά τον Φρίντριχ Νίτσε είναι άτοπο να ασχολούμαστε με αυτό το δίπολο οπτιμισμού και πεσιμισμού, καθώς και τα δύο δεν υφίστανται ως ύπαρξη.

Οι αναγνώστες διαβάζουν ποίηση;

Δυστυχώς στην παρούσα εποχή η ποίηση έχει απωθηθεί στο συλλογικό ασυνείδητο και παραμένει εκεί ως αρχετυπική έννοια, που μέσω των πολυάριθμων αλλά άδοξων ποιητών επανέρχεται στο πεδίο και το κτήμα της συνειδητότητας, όπως θα έλεγε και ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, ως μια ανάγκη για εξωτερίκευση του επώδυνου φορτίου που φέρει κάθε έλλογο ον. Οι ποιητικές συλλογές δεν διαβάζονται πια τόσο όσο τα πεζογραφήματα, οι νουβέλες, τα μυθιστορήματα ή τα φιλοσοφικά δοκίμια και οι πραγματείες. Η ποίηση υπομένει μία κρίση με πνευματικό υπόβαθρο. Ίσως τα αρχέτυπα στα οποία προαναφέρθηκα να είναι δυσνόητα και απρόσιτα, να αποσαθρώνουν τη ζώνη άνεσης του ανθρώπου με τις ενδόμυχες αλήθειες τους ή απλά να έχουν προκαλέσει κορεσμό στα κατά τα άλλα άπληστα ένστικτα του καθενός, που έχει ανάγκη από το δικό του Αμάλθειο κέρας.

Που πάει η σημερινή κοινωνία;

Όπως αναφέρθηκα προηγουμένως, η αισιόδοξη πτυχή του εαυτού μου δεν θέλει να συλλογίζεται ένα δυστοπικό μέλλον, αλλά μία ειρηνική διεθνοποίηση μέσα από την κατάλυση των εθνών – κρατών, όχι όμως των πολιτισμικών αξιών και προτύπων. Επομένως οφείλουμε να διατηρήσουμε τα «Τοτέμ» της κάθε πολιτισμικής και εθνικής οντότητας, διαρρηγνύοντας τα σοβινιστικά, εθνικιστικά, αλληλοσυγκρουόμενα φυλετικά «Ταμπού», παραλληλίζοντας τη ρήση αυτή με το ομώνυμο έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ.

Η κοινωνία δυστυχώς βαδίζει προοδευτικά προς μια ανώτερη τεχνολογικά μα στείρα γνωσιολογικά και ηθικά πορεία, ενώ καταρρίπτεται το ιδεώδες του Ανθρωπισμού, όπως έγινε αντιληπτό κατά τη χρονική περίοδο της Αναγέννησης με την πολύπτυχη πολιτιστική παιδεία. Επίσης, ο ολοένα αυξανόμενος καταμερισμός της εργασίας οδηγεί τον άνθρωπο σε απώλεια της δημιουργικής του ικανότητας και εξωθεί προς τον συναισθηματικό του κατακερματισμό. Παράλληλα, το οικονομικό σύστημα οδεύει προς μία κατάργηση της μεσαίας εισοδηματικά τάξης οξύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες και άγει προς μία ολιγαρχική και συγκεντρωτική διοίκηση άσκησης της εξουσίας. Να τονίσω εδώ ότι ταυτόχρονα διακυβεύεται το Ευρωπαϊκό δίκαιο, η διάκριση των εξουσιών και η Δημοκρατία. Τέλος, οι διάχυτες εστίες πολεμικών συρράξεων κλυδωνίζουν τα θεμέλια της ενότητας διασαλεύοντας την παγκόσμια τάξη πραγμάτων μέσω ακόμα και της πυρηνικής απειλής.

Ας πορευτούμε με κάθε επιφύλαξη προς μία ανατροπή του διπολισμού ανάμεσα στα ακροδεξιά και ακροαριστερά στοιχεία, με πάθος για υπερνίκηση των παθών και με ίνδαλμα την τελείωση και τη θέωση όχι απαραίτητα κατά την υπερβατική έννοια, αλλά σαν εκρίζωση του αρχετύπου του ολοκληρωτισμού, της φιλαυτίας και της ματαιότητας.

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρωτοβουλία σας και τη συνεργασία σας!

Αλέξιος – Θεολόγος Μικρός

 

 

 

 

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ | ΔΡ ΝΙΚΟΣ ΝΑΟΥΜ | ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ & ΕΠΑΝΟΡΘΩΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΑ | ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 

Τόσο το ενδιαφέρον των ασθενών όσο και η πραγματοποίηση των αισθητικών επεμβάσεων των γεννητικών οργάνων έχουν αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία. Ταυτόχρονα, ηθικές απόψεις και ανησυχίες για την ασφάλεια έχουν διατυπωθεί, σχετικά με την εκτέλεση της αισθητικής χειρουργικής των γεννητικών οργάνων, που σηματοδοτούν το τελευταίο σύνορο της αισθητικής χειρουργικής.

Αν και, η αισθητική χειρουργική των γυναικείων γεννητικών οργάνων αντιπροσωπεύει την «ιατρική πολυτελείας», η επαγγελματική ευθύνη των χειρουργών είναι μεγάλη και οι ασθενείς αξίζουν τις καλύτερες θεραπείες. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αξιολογώντας και βελτιώνοντας διαρκώς τα βήματα της χειρουργικής και παράλληλα να διερευνώνται νέες έννοιες και υλικά, αποσκοπώντας στην περαιτέρω βελτίωση των αποτελεσμάτων.

Το βιβλίο «Αισθητική & Επανορθωτική Γυναικολογία» είναι ένα πολύτιμο βοήθημα για τον φοιτητή της Γυναικολογίας και της Πλαστικής Χειρουργικής, αλλά και τον Κλινικό Γυναικολόγο και Πλαστικό Χειρουργό, καθώς εξηγεί, κατόπιν μίας σύντομης ιστορικής επεξήγησης της αισθητικής γυναικολογίας ως προς ανάδειξη της σημασίας του αντικειμένου, τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται, αφενός συνοπτικά και αφετέρου επί της εκάστοτε τεχνικής, με απτά παραδείγματα αλλά και τρόπους που έχουν χρησιμοποιηθεί, ήτοι μελέτες περιπτώσεων.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ | ΑΛΕΞΙΟΣ - ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΟΣ | ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ | ΤΡΙΤΗ 12/11 | 19:00 | MYRTILLO CAFE | ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 

Νέα κυκλοφορία "ΠΡΟΣΟΧΗ & ΕΡΜΗNΕΙΑ" W.R. BION: Μια επιστημονική προσέγγιση για τη διαισθητική επίγνωση στην ψυχανάλυση και στις ομάδες " - ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις

 

Ο Bion, στο βιβλίο αυτό, αναδεικνύει τη θεμελιώδη προϋπόθεση για την εργασία του αναλυτή με άτομα και ομάδες: τη σημαντική θέση της Προσοχής, η οποία συνοδεύεται από την όσο περισσότερο ακριβή εκτίμηση και διατύπωση του περιεχομένου της παρατήρησης, δηλαδή την πρόσληψη της συναισθηματικής εμπειρίας μεταξύ αναλυτή και αναλυόμενου κατά τη συνεδρία. Τονίζει τη σημασία της διαισθητικής κατανόησης (intuition) και της ικανότητας του αναλυτή να προσεγγίζει μέσω αυτής την άγνωστη ψυχική πραγματικότητα των ψυχισμών. Το παρόν πόνημα αποτελεί μια επιπλέον επεξεργασία των ανωτέρω θεμάτων, τα οποία ο συγγραφέας είχε εισηγηθεί σε προηγούμενα έργα του, Elements of Psychoanalysis (1963) και Transformations (1965).

To ενδιαφέρον του Bion για το συγκεκριμένο θέμα προέρχεται από την αξιοσήμαντη ψυχαναλυτική εμπειρία του. Απεικονίζει την άοκνη προσπάθειά του να κατανοήσει εντός του επιστημονικού συστήματος, την ιδιαίτερη πολυπλοκότητα που χαρακτηρίζει την ψυχαναλυτική παρατήρηση, την αξιολόγηση και την επικοινωνία της συναισθηματικής εμπειρίας κατά την αλληλεπίδραση της ψυχαναλυτικής δυάδας στη συνεδρία.

Στο παρόν βιβλίο τονίζεται ιδιαίτερα η κεντρική σημασία της Προσοχής που στοχεύει στην κατανόηση της ψυχικής πραγματικότητας, της άγνωστης και αδιανόητης αλήθειας, το «Ο», στο υπό ανάλυση άτομο ή στην ομάδα. Οι επιρροές οι οποίες παρεμβάλλονται ανάμεσα στον αναλυτή και στον αναλυόμενο, και επιφέρουν αδιαφάνεια, εξετάζονται μαζί με τους τρόπους αντιμετώπισης των επιδράσεων αυτών. Συγχρόνως, εντοπίζονται ζητήματα που αναφέρονται στη γλώσσα, καθότι για την έκφραση και επικοινωνία, ο αναλυτής χρειάζεται να χρησιμοποιεί τη λεκτική οδό, δηλαδή λέξεις και διατυπώσεις, που ενώ έλκουν την καταγωγή τους από ένα αισθητηριακό υπόβαθρο εμπειριών, έχουν ως στόχο να εκφράσουν και να μεταδώσουν καταστάσεις της ψυχικής πραγματικότητας.

Επιπλέον, μια ακόμα εξαιρετικά σημαντική όψη της γλώσσας επισημαίνεται από τον Bion, ο οποίος δηλώνει: «συχνά ξεχνάμε ότι το δώρο του λόγου, με τον οποίο κυρίως εργαζόμαστε, έχει γίνει εξαιρετικά περίτεχνο τόσο για να αποκρύπτει τη σκέψη μέσω της υποκρισίας και του ψεύδους όσο και για να αποσαφηνίζει και να επικοινωνεί τη σκέψη».

H κλινική αξία του παρόντος βιβλίου, για όσους εντρυφούν στην ψυχαναλυτική εργασία, είναι αυταπόδεικτη. Οι προεκτάσεις των ιδεών που περιλαμβάνονται σε αυτό, έχουν εφαρμογή σε πολλά διαφορετικά πεδία μελέτης και η συζήτηση αγγίζει ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων: ενώ βασίζεται στην Κλαϊνική θεωρία, προτείνει μια νέα οπτική για την κλινική εργασία του αναλυτή. Συγχρόνως προσφέρει αναφορές από το θεολογικό δόγμα, τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη γεωμετρία και διερευνά τις συνάφειες ανάμεσα στα πεδία αυτά. Ειδικότερα, γίνεται προσπάθεια να αναδειχθούν συσχετισμοί ανάμεσα σε ορισμένες ψυχολογικές έννοιες και σε μαθηματικές διατυπώσεις, όπως η θεωρία των συνόλων.

Ευελπιστούμε ότι οι αναγνώστες που είναι εξοικειωμένοι με το έργο του Bion, θα καλωσορίσουν την παρούσα έκδοση. Εκείνοι που θα γνωρίσουν τα κείμενά του για πρώτη φορά, αμέσως θα αντιληφθούν την πρωτοτυπία της προσέγγισης, καθώς και το ακριβές αλλά και τον πλούτο των θεωρητικών του προτάσεων.

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ | ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΔΟΣΙΟΣ | ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗ | ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ | ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 

Ο καρκίνος αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου των ανθρώπων παγκοσμίως και τη δεύτερη στη χώρα μας. Συνεπώς, η κάθε μία και ο καθένας από εμάς έχει πολλές πιθανότητες να αντιμετωπίσει κάποτε τον καρκίνο είτε ως άρρωστος είτε ως συγγενής ή γνωστός αρρώστου είτε ως επαγγελματίας υγείας, που περιθάλπει πάσχοντες από αυτήν τη νόσο. Και να χρειαστεί μεταξύ των άλλων να απαντήσει σε ερωτήματα, όπως: Πρέπει να μάθει ο άρρωστος την αλήθεια; Και πώς μπορεί αυτή να του λεχθεί; Ποιες είναι οι θεραπευτικές μέθοδοι, που θα χρειαστεί να εφαρμοστούν; Ποια τα αποτελέσματα και ποιες οι παρενέργειές τους; Είναι απαραίτητο να εισαχθεί ο ασθενής σε νοσοκομείο ή είναι προτιμότερο να παραμείνει νοσηλευόμενος στο σπίτι του; Αν οι γιατροί συστήσουν εισαγωγή του σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, μπορεί να αρνηθεί; Μπορεί εκ των προτέρων να δηλώσει πως, ό,τι και αν συμβεί, δεν δέχεται να υποβληθεί σε μηχανική υποστήριξη οιασδήποτε από τις ζωτικές λειτουργίες του; Μπορεί εκ των προτέρων να δηλώσει πως, ό,τι και αν συμβεί, δεν δέχεται να διασωληνωθεί; Μπορεί να απαιτήσει διακοπή οιασδήποτε θεραπευτικής αγωγής;

Απαντήσεις σε αυτά αλλά και σε άλλα ερωτήματα θα μπορέσετε ενδεχομένως να δώσετε μόνοι σας, αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας του έχει έρθει αντιμέτωπος με τον καρκίνο υπό τρεις ιδιότητες: ως θεράπων ιατρός πολλών καρκινοπαθών επί αρκετές δεκαετίες, ως στενότατος συγγενής άρρωστης, που κατέληξε από αυτήν τη νόσο, αλλά και πιθανόν ως ασθενής ο ίδιος.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ | ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ & ΕΦΗΒΩΝ | ΤΡΙΤΗ 22/10 | ΩΡΑ 19:00 | ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ | ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ | ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΠΡΕΚΑΤΕ | ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ | ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 

Το ερώτημα προέκυψε κατά τη διάρκεια εθελοντικής διδασκαλίας σε ιδιαίτερα υποβαθμισμένες κοινότητες στην υποσαχάρια Αφρική: «Πως γίνεται παιδιά που έχουν υποστεί τόσες στερήσεις, τόσες απώλειες και από τόσα ασταθή οικογενειακά περιβάλλοντα να δείχνουν καλύτερη προσαρμογή, χαμηλότερα ποσοστά βίας, κατάθλιψης και αυτοκτονιών από τα παιδιά της πατρίδας μου; Ποιοι είναι οι προστατευτικοί πόροι και πώς εξελίσσεται η πάλη τους με τους στρεσογόνους παράγοντες για την πρωτοκαθεδρία στην αποτύπωση στην ψυχή του παιδιού; Τι μπορούμε να μάθουμε από ζωντανές αποδείξεις ψυχικής ανθεκτικότητας για το τι τελικά λειτουργεί και τι όχι;»

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, σε μια εποχή που, παιδιά και ενήλικοι, φαίνονται λιγότερο εξοπλισμένοι από ποτέ να αντιμετωπίσουν τη ρευστότητά της…